Chińczycy są przekonani, że udało im się wynaleźć lakier do paznokci za czasów panowania dynastii Ming (mniej więcej 3 tyś. lat p.n.e.). Pomalowane paznokcie dawały w krajach azjatyckich do zrozumienia, że kobieta, która je nosi nie musi wykonywać prac fizycznych i jest osobą majętną. Egipcjanie natomiast za czasów królowej Nefretete posiadali bardzo skomplikowane narzędzia do manicure, w tym sztuczne paznokcie (dzisiejsze tipsy) wykonane z kości słoniowej.
Na dworze faraona dominującym kolorem paznokci był czerwony, który miał symbolizować wysokie pochodzenie, władzę i pieniądze. Pomimo popularności manicure w Grecji starożytnej czy Cesarstwie Rzymskim – popularność malowania paznokci w Europie określa się na XIX wiek. Badacze twierdza, że sytuacja ta wynikała z epoki średniowiecza, kiedy wszystkie zabiegi upiększające, włącznie ze stylizacją paznokci było postrzegane jako antyreligijne.